Η δολοφονία Γκιολια βγάζει το Blogging από το περιθώριο και το θρέφει.
Το τελευταίο διάστημα και ειδικότερα μετά τις εκλογές το blogging (που τόσο χρησιμοποιήθηκε προεκλογικά), άρχισε αντιμετωπίζεται ως περιθωριακό μέσο. Αμέσως μετά την δολοφονία έγιναν προσπάθειες να αποσιωπηθεί η ιδιότητα του θανόντος ως blogger. Οπού αυτό δεν ήταν εφικτό να συμβεί όπως στο Ιντερνέτ, έγιναν προσπάθειες σύνδεσης τους με διαφόρους ύποπτους κύκλους συμβόλαια συμφέροντα και εκβιασμούς Είναι ολοφάνερο ότι κάποιοι θέλησαν να περάσει το παραμύθι «τα ήθελε και τα έπαθε» ότι «μιλούσε πολύ» “ήξερε πολλά” και με αυτό το σκεπτικό να τρομοκρατήσουν τα υπόλοιπα blogs. H σχετική ανάρτηση του troktiko περήφανα έβαλε τα πράγματα στην θέση τους. Ο Σωκράτης ήταν ο πατέρας του συγκεκριμένου blog. Η είδηση δεν μπορούσε πλέον να αποκρυφτεί απο κανέναν.
Την επομένη στιγμή η δολοφονία του απέδειξε μια μεγαλειώδη αλήθεια. Οδήγησε σε μια καταιγίδα συμπάθειας για το blogging. Ξαφνικά και από το πουθενά εκατοντάδες επώνυμοι και εκατομμύρια ανώνυμοι αποδεικνύεται ότι διαβάζουν τα blogs. Όλα τα blogs είτε είναι μικρά είτε μεσαία και μεγάλα και πλέον κανείς δεν ντρέπεται να το πει.
Ένας κόσμος και ένα μέσο έτσι βγαίνει από το περιθώριο και μάταια προσπαθεί ο Τελογλου να το ξαναβάλει εδώ: Απο τον ονομαστικό μέτοχο στην πλήρη ανωνυμία.
Ένας κόσμος βγαίνει από το περιθώριο οριστικά τραβώντας μαζί του ένα κώδικα επικοινωνίας πρωτοφανή, ανόθευτο, μοναδικό, γνήσιο, αφτιασίδωτο και μη πολιτικό. Το άμυαλο blogging γεφυρώνει τις elite με την Βάση μιας κοινωνίας που υπό-αντιπροσωπεύεται. Το blogging δεν έχει εξαρτήσεις. Ο blogger δεν βγάζει λεφτά. Θα μάθει κάτι θα το επεξεργαστεί και θα το διασπείρει για να το μάθουν όλοι χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες. Θα προβαλει ιδέες διαλυτικες και θα εχτρεύεται την εξουσία κάθε είδους. Και η εξουσία εχθρεύεται το blogging καθιστώντας το την μόνη αυθεντική ψυχή της δημοκρατίας. Για την ακρίβεια για οποιονδοίποτε blogger που σέβεται τον εαυτό του μοιαζει να ισχύει το “Στάχτη και μπούλμπερη να γίνουν όλοι εκεί στα ψηλά” διότι είναι κατανοητό ότι στην σχέση μας με αυτούς, εμείς εδώ κάτω είμαστε τα θύματα όπως αρμόζει σε δημοσιογράφους.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι επώνυμοι δημοσιογράφοι είναι εμισθοί και δουλεύουν σε εταιρείες ΜΜΕ ενω εμείς όχι.
Σήμερα πλέον είναι γνωστό ότι όλοι Δημοσιογράφοι πολιτικοί επώνυμοι και ανώνυμοι συγκλονιστήκαν από την δολοφονία και βγήκαν να το δηλώσουν με παρρησία. Όλοι τους παρακολουθούν την Blogsfaira καθημερινά να διαλύει την προπαγάνδα, να δρα απελευθερωτικά για όλη την κοινωνία, να αντιδρά στα πάντα, να κονιορτοποιεί σχεδιασμούς να μοριοποιεί επικοινωνιακές πολιτικές και συμφέροντα, να δημοσιεύει απόψεις ακόμη και ακραίες. Μια δουλειά δηλαδή που θα έπρεπε να την κάνει ο έντυπος και ο ηλεκτρονικός Τυπος.
Όμως η εξουσία σήμερα δεν στηρίζεται σε αξίες και ιδέες αλλά σε σχεδιασμούς επικοινωνία και προπαγάνδα. Και σήμερα η πλήρης αδυναμία πρόβλεψης της κατάστασης σχεδιασμού και επικοινωνίας, αλλά και η τεντωμένη κλωστή που βαδίζουμε σαν κοινωνία ωφελείται στο Blogging. Σήμερα γράφτηκε αυτό στο Press.gr ως συμπέρασμα που λέει ότι η κρίση θα ήταν διαφορετική χωρίς τα blogs, και όντως είναι διαφορετική για πολλούς εκεί έξω που δεν έχουν πρόσβαση.
Έχουμε πει παλιότερα ότι η εντυπωσιακή άνοδος του blogging στην Ελλάδα οφείλεται στο έλλειμμα δημοκρατίας πληροφορίας και κοινωνικής κινητικότητας. Οφείλεται στο γεγονός ότι μια τελειωμένη γενιά αρνείται να παραδώσει την εξουσία της στην επομένη. Μια γένια που έχει ρουφήξει το μεδούλι της Ελλάδος, καθώς βρίσκεται σε πλήρη διαπλοκή με δυο οικογένειες –κόμματα, μετέρχεται κάθε μέσου για να συντηρηθεί συντηρώντας και το σύστημα με τις μαριονέτες της.
Χωρίς κοινωνική και πολιτική κινητικότητα, όποιος δεν θέλει να χειροφιλήσει τα βαμπίρ του 1974 και τους απανταχού επιγόνους τους, έχει σήμερα εναλακτική. Παίρνει ένα πληκτρολόγιο και επιτίθεται. Και πολύ καλά κάνει. Και καλώς παραμένει ανώνυμος. Αν είναι να τον φάνε σαν το Σωκράτη, αν δεν μπορεί η κοινωνία να τον προστατεύσει τότε οφείλει στον εαυτό του και στα παιδια του να παραμείνει για πάντα ανώνυμος Έλληνας Δημοσιογράφος -με την κυριολεκτική έννοια του όρου- , στην σύγχρονη τουρκοκρατία των τραπεζών, των ΜΜΕ και των πριγκίπων. Οφειλει ταυτόχρονα να παλέψει για αυτά που πιστεύει.
Είναι προφανές νομίζω ότι όταν λειτουργήσει η Δημοκρατία όλα αυτά θα χαθούν. Όταν σταματήσει η προπαγάνδα, όλα θα πάρουν την αξία που έχουν διεθνώς. Το ίδιο και το blogging. Είναι προφανές ότι το blogging είναι το πολυτεχνείο δυο τριών γενεών Ελλήνων.
Ο Σωκράτης είναι ο πρώτος νεκρός Έλληνας blogger. Είτε αρέσει είτε όχι έτσι θα παραμήνει στην μνήμη. Πέθανε για αυτή την ιδιότητα του. Πλήρωσε το πάθος του για το μέσο. Συμπάθειες και αντιπάθειες τέλος. Ελπίζουμε να είναι ο τελευταίος. Ελπίζουμε να μην αποδειχτεί ότι το παρακράτος και η Σέχτα αλλάζουν ταμπέλες μεταξύ τους και χρησιμοποιούν τα ίδια όπλα κατόπιν επικοινωνιακού σχεδιασμού…
Μήνυμα στέλνουν οι πρώτοι νεκροί. Απάντηση θα πάρουν ενότητα και αγώνα… .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου