λέω να ψηφίσετε ΕΜΕΝΑ...Για ρουσφέτια στην ιδιαιτέρα μου τη Μαίρη Λου...
Πάντα πίστευα πως οι πολίτες οφείλουν να συμμετέχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες,για να θεωρούνται πολίτες και όχι..άβουλα όντα των εκάστοτε κοινωνιών.Πίστευα βαθύτατα πως έχουν χρέος απέναντι στην κοινωνία και στον εαυτό τους να ψηφίζουν και να επιλέγουν τους αντιπροσώπους τους στη βουλή.
Από τότε που θυμάμαι λοιπόν τον εαυτο μου δυο κόμματα και συγκεκριμένες φατρίες δέσποζαν στην πολιτική σκηνή του τόπου.
Δυο κόμματα ,που ειδικά την περίοδο του ογδόντα ,είχαν καταφέρει να διχάσουν στο μέγιστο βαθμό τον λαό,σε μια περίοδο, που αν σκεφτούμε καλά δεν υπήρχε καν ιδιωτική τηλεόραση…δεν υπήρχε διαδίκτυο…
Προέρχομαι από μια οικογένεια…πασοκικο νεοδημοκρατική!
Κουφό?
Καθόλου…οι μισοί ψήφιζαν Νέα Δημοκρατία με πάθος και οι άλλοι μισοί Πασοκ και Ανδρέα ζεις εσύ μας οδηγείς ένα πράγμα…
Εμείς τα παιδιά…ποτέ δε δηλώσαμε τι ψηφίζουμε…
Ειδικά εγώ μισούσα θανάσιμα τις πολιτικές συγκεντρώσεις…
Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου με σημαία..να φωνάζει συνθήματα…
το θεωρούσα τρε μπανάλ και αποκρουστικό θέαμα….
η πολιτική δεν είναι διαφήμιση…είναι άποψη …
δεν είναι σύνθημα..είναι πράξη….
Δεν είναι αφίσα…ούτε γυαλιστερά χαμόγελα…
είναι δράση….
και αντίδραση…
Στην Ελλάδα είναι μόνο στείρα αντίδραση…
ό,τι και να κάνει το ένα κόμμα το άλλο θα το βρίσκει καταστροφικό .
Έτσι οι Νεοδημοκράτες βρίσκουν καταστροφικά τα είκοσι χρόνια του Πασόκ και τούμπαλιν….
Επίσης στην Ελλάδα η πολιτική είναι ρουσφέτι…
Σε όλα τα επίπεδα…
Είναι…η σκέψη ..να τοποθετήσω τον εαυτό μου σε ένα πόστο που να τα παίρνω…
Ας πούμε είμαι καθαρίστρια στο τάδε υπουργείο,που προμηθεύεται..καθαριστικά άκοπα ??
Ας πάρω και δυο για το σπίτι..λίγο το κακό…
Είμαι δημόσιος υπάλληλος…??
ας πάρω τηλέφωνο από το γραφείο…τη θειά μου στη Λάρισα και δυο πάκους με λευκό χαρτί Α4 για τον πιτσιρικά στο σπίτι….
είμαι υπάλληλος στην Πολεοδομία..
ας βγάλω ένα χιλιάρικο από μίζα…
ναι..αυτή η ρημάδα η μίζα στην Ελλάδα…
ένα δίπλωμα αυτοκινήτου πας να βγάλεις…και πληρώνεις..αν δεν πληρώσεις μπορεί να σε κόψουν ,γιατί πήρες ανάσα…
Και ερωτώ…
Ποιος μάγκας πολιτικός θα βάλει πραγματικά τα πράγματα στη θέση τους?
Η διαφθορά βρίσκεται ακόμα και στον αέρα που αναπνέουμε….
ποιος θα κόψει..τα παραθυράκια του νόμου;ποιος θα καταπολεμήσει τη λαμογιά;ποιος θα πει με χαρά στον τάδε εφοπλιστή ,που τον χρηματοδοτεί για την προεκλογική του εκστρατεία…πλήρωνε πλήρωνε πλήρωνε ..εσύ που τα έχεις…
Απλοϊκά τα λέω;
Μα απλά είναι….
Τα τεραστια ελλείμματα έχουν δημιουργηθεί αρχικά από την τεράστια εξίσου ασυδοσία στον δημόσιο τομέα…
Ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει….
Το παιχνίδι δεν έκλεψα εγώ..δεν έκλεψες εσύ….ποιος έκλεψε…ο φούφουτος….οργιάζει….
Για πρώτη φορά…νιώθω τόσο μα τόσο απολιτίκ…
Από τότε που θυμάμαι λοιπόν τον εαυτο μου δυο κόμματα και συγκεκριμένες φατρίες δέσποζαν στην πολιτική σκηνή του τόπου.
Δυο κόμματα ,που ειδικά την περίοδο του ογδόντα ,είχαν καταφέρει να διχάσουν στο μέγιστο βαθμό τον λαό,σε μια περίοδο, που αν σκεφτούμε καλά δεν υπήρχε καν ιδιωτική τηλεόραση…δεν υπήρχε διαδίκτυο…
Προέρχομαι από μια οικογένεια…πασοκικο νεοδημοκρατική!
Κουφό?
Καθόλου…οι μισοί ψήφιζαν Νέα Δημοκρατία με πάθος και οι άλλοι μισοί Πασοκ και Ανδρέα ζεις εσύ μας οδηγείς ένα πράγμα…
Εμείς τα παιδιά…ποτέ δε δηλώσαμε τι ψηφίζουμε…
Ειδικά εγώ μισούσα θανάσιμα τις πολιτικές συγκεντρώσεις…
Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου με σημαία..να φωνάζει συνθήματα…
το θεωρούσα τρε μπανάλ και αποκρουστικό θέαμα….
η πολιτική δεν είναι διαφήμιση…είναι άποψη …
δεν είναι σύνθημα..είναι πράξη….
Δεν είναι αφίσα…ούτε γυαλιστερά χαμόγελα…
είναι δράση….
και αντίδραση…
Στην Ελλάδα είναι μόνο στείρα αντίδραση…
ό,τι και να κάνει το ένα κόμμα το άλλο θα το βρίσκει καταστροφικό .
Έτσι οι Νεοδημοκράτες βρίσκουν καταστροφικά τα είκοσι χρόνια του Πασόκ και τούμπαλιν….
Επίσης στην Ελλάδα η πολιτική είναι ρουσφέτι…
Σε όλα τα επίπεδα…
Είναι…η σκέψη ..να τοποθετήσω τον εαυτό μου σε ένα πόστο που να τα παίρνω…
Ας πούμε είμαι καθαρίστρια στο τάδε υπουργείο,που προμηθεύεται..καθαριστικά άκοπα ??
Ας πάρω και δυο για το σπίτι..λίγο το κακό…
Είμαι δημόσιος υπάλληλος…??
ας πάρω τηλέφωνο από το γραφείο…τη θειά μου στη Λάρισα και δυο πάκους με λευκό χαρτί Α4 για τον πιτσιρικά στο σπίτι….
είμαι υπάλληλος στην Πολεοδομία..
ας βγάλω ένα χιλιάρικο από μίζα…
ναι..αυτή η ρημάδα η μίζα στην Ελλάδα…
ένα δίπλωμα αυτοκινήτου πας να βγάλεις…και πληρώνεις..αν δεν πληρώσεις μπορεί να σε κόψουν ,γιατί πήρες ανάσα…
Και ερωτώ…
Ποιος μάγκας πολιτικός θα βάλει πραγματικά τα πράγματα στη θέση τους?
Η διαφθορά βρίσκεται ακόμα και στον αέρα που αναπνέουμε….
ποιος θα κόψει..τα παραθυράκια του νόμου;ποιος θα καταπολεμήσει τη λαμογιά;ποιος θα πει με χαρά στον τάδε εφοπλιστή ,που τον χρηματοδοτεί για την προεκλογική του εκστρατεία…πλήρωνε πλήρωνε πλήρωνε ..εσύ που τα έχεις…
Απλοϊκά τα λέω;
Μα απλά είναι….
Τα τεραστια ελλείμματα έχουν δημιουργηθεί αρχικά από την τεράστια εξίσου ασυδοσία στον δημόσιο τομέα…
Ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει….
Το παιχνίδι δεν έκλεψα εγώ..δεν έκλεψες εσύ….ποιος έκλεψε…ο φούφουτος….οργιάζει….
Για πρώτη φορά…νιώθω τόσο μα τόσο απολιτίκ…
να πάρω το υπουργείο μοδας;αχ...η αστυνομία της μόδας...θα έκανε χρυσές δουλειές...με την πάρτη μου!
και γουστάρω για αυτό…
προτιμώ να μου κοπεί το χέρι παρά να δω μια απότα ίδια…
και δεν υπάρχει και διέξοδος…
όταν το 1893 η Ελλάδα είχε κηρύξει πτώχευση,τότε τα οικονομικά του Κράτους οδηγήθηκαν σε καθεστώς Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου.Εκπρόσωποι 6 δυνάμεων ε’ιχαν αναλάβει τη διαχείριση των κρατικών εσόδων και εξόδων.Αυτό οι Έλληνες το θεώρησαν άκρως ντροπιαστικό ,όταν όμως το 1910 ήρθε ο Βενιζέλος στην Ελλάδα ..τα ταμεία ήταν γεμάτα…
και ερωτώ…
αφού οι δικοί μας είναι άχρηστοι…
μήπως να ζητούσαν καλύτερα τη συμβολή κανενός ξένου μπας και δούμε καμία άσπρη μέρα;
Έχω βαρεθεί πια να ακούω υποσχέσεις που δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν….
έχω βαρεθεί να βλέπω πολιτικούς να αδυνατούν να εξυγιάνουν τον δημόσιο τομέα…
και θυμώνω…θυμώνω που με έχουν μετατρέψει σε έναν πολίτη …τρε απολιτίκ…
και το χειρότερο;
να είμαι περήφανη για αυτό…
γιατί δεν πρόκειται να χαρώ ή να δυσαρεστηθώ με όποιον και να βγει…
πρόκειται όμως να τον κρίνω πια ανελέητα…
προτιμώ να μου κοπεί το χέρι παρά να δω μια απότα ίδια…
και δεν υπάρχει και διέξοδος…
όταν το 1893 η Ελλάδα είχε κηρύξει πτώχευση,τότε τα οικονομικά του Κράτους οδηγήθηκαν σε καθεστώς Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου.Εκπρόσωποι 6 δυνάμεων ε’ιχαν αναλάβει τη διαχείριση των κρατικών εσόδων και εξόδων.Αυτό οι Έλληνες το θεώρησαν άκρως ντροπιαστικό ,όταν όμως το 1910 ήρθε ο Βενιζέλος στην Ελλάδα ..τα ταμεία ήταν γεμάτα…
και ερωτώ…
αφού οι δικοί μας είναι άχρηστοι…
μήπως να ζητούσαν καλύτερα τη συμβολή κανενός ξένου μπας και δούμε καμία άσπρη μέρα;
Έχω βαρεθεί πια να ακούω υποσχέσεις που δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν….
έχω βαρεθεί να βλέπω πολιτικούς να αδυνατούν να εξυγιάνουν τον δημόσιο τομέα…
και θυμώνω…θυμώνω που με έχουν μετατρέψει σε έναν πολίτη …τρε απολιτίκ…
και το χειρότερο;
να είμαι περήφανη για αυτό…
γιατί δεν πρόκειται να χαρώ ή να δυσαρεστηθώ με όποιον και να βγει…
πρόκειται όμως να τον κρίνω πια ανελέητα…
αχ μου έφυγε το πατούμενο...τι έλεγα;α ναι...φαντάζεστε τον Ψινάκη να ανεβαίνει στο βήμα της βουλής και να λέει στον Τσίπρα:είσαι ΘΕΑΑΑΑΑΑΑΑ
να μουτζώσω ή να επιβραβεύσω ανάλογα με το έργο του….
Έχω βαρεθεί εν ολίγοις να με θεωρούν κορόϊδο…πρώτης κατηγορίας…
έχω βαρεθεί…
να νοιώθω ανασφάλεια…
να νοιώθω…πως όταν πάει να γίνει κάτι καινούργιο…μια μεταρρύθμιση…να αντιδρούν όλοι….οι υπόλοιποι και να γυρίζουμε στα ίδια…
απαιτώ σαν πολίτης πολύ απλά μια ανθρώπινη καθημερινότητα….
μια καθημερινότητα που δεν θα με αγχώνει…δεν θα με πνίγει…δεν θα με καταπιέζει…μια αξιοπρέπή καθημερινότητα…
Η Πολιτική…είναι σαν το έτερον ήμισυ όλων μας…
Δε διαλέγεις ποτέ έναν άνδρα…ή μια γυναίκα…που σου έχει προσφέρει μια καλή στιγμή στη ζωή σου….
Διαλέγεις…αυτόν ή αυτήν που σου ομορφαίνει την καθημερινότητα..και δεν σε κάνει να δυσανασχετείς ,όταν επιστρέφεις σπίτι….
για να δούμε λοιπόν….
θα υπάρξει ποτέ κανείς που θα μας κάνει….
να αγαπήσουμε την καθημερινότητά μας…;;;;
και κυρίως κάποιος να μας μάθει να συμπεριφερόμαστε ώς υπεύθυνοι πολίτες;
γιατί να μη κρυβόμαστε….
ο καθένας από εμάς…
και κόβω το κεφάλι μου…αν του δινόταν η ευκαιρία…τη λαμογιά θα την έκανε…
μη βγάζουμε λοιπόν τον εαυτό μας από έξω…
μισή ευθύνη δική τους…..
μισή δική μας παίδες…
πάρτε το χαμπάρι!
Έχω βαρεθεί εν ολίγοις να με θεωρούν κορόϊδο…πρώτης κατηγορίας…
έχω βαρεθεί…
να νοιώθω ανασφάλεια…
να νοιώθω…πως όταν πάει να γίνει κάτι καινούργιο…μια μεταρρύθμιση…να αντιδρούν όλοι….οι υπόλοιποι και να γυρίζουμε στα ίδια…
απαιτώ σαν πολίτης πολύ απλά μια ανθρώπινη καθημερινότητα….
μια καθημερινότητα που δεν θα με αγχώνει…δεν θα με πνίγει…δεν θα με καταπιέζει…μια αξιοπρέπή καθημερινότητα…
Η Πολιτική…είναι σαν το έτερον ήμισυ όλων μας…
Δε διαλέγεις ποτέ έναν άνδρα…ή μια γυναίκα…που σου έχει προσφέρει μια καλή στιγμή στη ζωή σου….
Διαλέγεις…αυτόν ή αυτήν που σου ομορφαίνει την καθημερινότητα..και δεν σε κάνει να δυσανασχετείς ,όταν επιστρέφεις σπίτι….
για να δούμε λοιπόν….
θα υπάρξει ποτέ κανείς που θα μας κάνει….
να αγαπήσουμε την καθημερινότητά μας…;;;;
και κυρίως κάποιος να μας μάθει να συμπεριφερόμαστε ώς υπεύθυνοι πολίτες;
γιατί να μη κρυβόμαστε….
ο καθένας από εμάς…
και κόβω το κεφάλι μου…αν του δινόταν η ευκαιρία…τη λαμογιά θα την έκανε…
μη βγάζουμε λοιπόν τον εαυτό μας από έξω…
μισή ευθύνη δική τους…..
μισή δική μας παίδες…
πάρτε το χαμπάρι!
2 σχόλια:
Βρε σε ευχαριστώ πολύ που βάζεις ποστ δικά μου!με τιμάς!
Νασαι καλά. Και εγώ χαίρομαι να τα διαβάζω, ειδικά τα σχόλια ;-).
Δημοσίευση σχολίου