Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Αλέκος Φασιανός: Σήμερα οι άνθρωποι ζούνε στο περιβάλλον του τίποτα...


* Ποιο είναι το σημείο που συγκλίνουν η ματιά του αρχιτέκτονα με εκείνη του ζωγράφου ώστε να δικαιολογεί την ανάγκη μιας κοινής έκθεσης του έργου τους;

Δεν νομίζω ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε κάποια δικαιολογία, διότι η σύγκλιση αυτή είναι απλώς φυσικό φαινόμενο. Άμα κοιτάξουμε από την αρχαιότητα ακόμη θα δούμε ότι τα σπίτια μέσα είναι ζωγραφιστά. Δείτε τη Σαντορίνη για παράδειγμα όπου έχουν βρεθεί δωμάτια αρχαίων κατοικιών με ζωγραφισμένες σκηνές του δημόσιου βίου: κοπέλες που μαζεύουν κρόκους, κρουαζιέρες με πλοιάρια ή άλλες διάφορες σκηνές. Όλοι οι αρχαίοι ναοί ήταν ζωγραφιστοί και τα αγάλματα επίσης. Και στην χριστιανική εποχή στην Ελλάδα και σε ολόκληρη τη Δύση το εσωτερικό των ναών ήταν ζωγραφιστό, τα νεοκλασικά σπίτια επίσης. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός πριν κοιμηθώ κοιτούσα το ταβάνι και έβλεπα τα ανθέμια πως επλέκοντο μεταξύ τους. Ήταν σαν να βλέπεις τηλεόραση. Μεγάλωσα με αυτά. Άσε που οι τοίχοι των σπιτιών εσωτερικά είχαν κι αυτοί χρώμα. Το βορινό μέρος βαφόταν κεραμιδί για να δείχνει θερμότητα, ενώ το μεσημβρινό που έπεφτε ήλιος ήταν γαλάζιο για να δίνει μιαν αίσθηση ψυχρότητας. Μόνο σήμερα οι άνθρωποι ζούνε σ' ένα περιβάλλον του τίποτα. Και επειδή λείπουν όλα αυτά στην εποχή μας σκεφθήκαμε να ξαναδώσουμε πάλι το χρώμα στη ζωή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: